ON PROXIMITY (Conversation)

NL

Kort voor de opening van On Proximity zaten we samen met Fareed Aziz en Maria Muehombo (de 2 curatoren van de expo), Mirra Markhaeva (een deelnemende kunstenaar) en Elli Vassalou (projectcoördinator in Globe Aroma).

• Waar gaat « On Proximity » en de « Mirrored Space » over?

Fareed:

« On Proximity » is een gelegenheid om elkaar te leren kennen maar ook om met een soort vrijheid te werken. Wij, als curatoren, maakten een kader voor het project maar lieten de kunstenaars nadenken over hoe en wat ze wilden tonen.

« De gespiegelde ruimte » is een benadering voor de tentoonstelling « Op nabijheid ». Het concept van de tentoonstelling is om deze nabijheid maar ook de verschillen te vieren. « Nabijheid » als woord gaat over « nabijheid in ruimte, tijd of relatie ». Daarom dachten we aan het creëren van een ruimte (= « De gespiegelde ruimte ») waar we een feitelijke en fysieke 1/1 kamer bouwen als canvas waar kunstenaars voor enige tijd kunnen binnengaan en met elkaar in wisselwerking kunnen gaan om de nabijheid te weerspiegelen die ze hadden tijdens het laatste semester, toen we allemaal de atelier gebruikten (elke drie maanden ontvangt het atelier/atelier van Globe Aroma een nieuwe configuratie van kunstenaars. Kunstenaars kunnen een werkplek aanvragen en krijgen logistieke en netwerkondersteuning gedurende de tijd dat ze in Globe Aroma werken).

We hebben allemaal verschillende achtergronden, maar we werken allemaal samen in één ruimte. Gedurende het jaar leren we elkaar kennen maar we werken niet speciaal samen of met iedereen. Eigenlijk hebben we, door samen in dezelfde ruimte te werken, meer een soort gedeelde werkcultuur en interacties gecreëerd.

• Hoe zit het met de ruimte zelf? Hoe is het voor de kunstenaars om een ruimte te bouwen die eigenlijk het kunstwerk zelf is?

Fareed:

De relatie tussen de kunstenaars en de ruimte kwam na verloop van tijd vanzelf. « Mirrored Space » is een reflectie op hoe de kunstenaars zichzelf zien, hoe zij de wereld waarnemen en een reflectie op sociale dynamiek en emoties. Als je nu de ruimte binnenkomt, zie je zoveel details die woede, liefde, vrede, vriendschap, … weerspiegelen.

We hebben de ruimte eigenlijk gecreëerd in MAD Home Of Creators. Daarom noem ik het ook graag « De reizende ruimte ».  Ik denk dat het verband houdt met mijn eigen ervaring. Als je van je woonplaats naar een nieuw land verhuist, moet je je aanpassen, maar je identiteit hoeft niet te veranderen.

We hebben de kunstenaars aangemoedigd hun eigen identiteit mee te nemen, maar de ruimte kan fysiek verhuizen van de ene bestemming naar de andere.

Ik wil dat het project van ruimte naar ruimte blijft reizen. Elke keer zal de ruimte anders zijn en een interactie aangaan met de « gespiegelde ruimte ». Ik zie het als een levend, bewegend stuk dat door de kunstenaars of nieuwe kunstenaars opnieuw kan worden vormgegeven.

• Het begrip ruimte staat hier dus centraal. In hoeverre beïnvloedt de ruimte de kunstwerken?

Fareed:

Het eerste idee gaat over een fysieke ruimte waar kunstenaars zich veilig voelen en het gevoel hebben dat ze zich kunnen uiten. 

Maria:

We zijn begonnen met een heel wit doek in MAD. Het paste bij de witte omgeving in MAD. De meeste kunstwerken of concepten hebben we daar tijdens de residentie gemaakt. Na een paar weken verhuisden we naar de co-working space van Globe Aroma. 

De « gespiegelde ruimte » nam een andere of nieuwe vorm aan. Er waren twee totaal verschillende vibraties. MAD was perfect voor het begin van het proces en om de ruimte als canvas te zien. We waren meer gefocust. De ruimte daar bood ook een betere gelegenheid om wat afstand te nemen en de ruimte vanuit verschillende hoeken te bekijken. Je kon de ruimte daadwerkelijk verlaten en dan weer betreden.

Hier bij Globe Aroma hebben we die mogelijkheid niet. Je hebt gewoon interactie met de ruimte. Artiesten zijn gewend te werken in Globe Aroma, dus ze waren een beetje geïntimideerd door de ruimte in MAD. De terugkeer naar Globe Aroma inspireerde ons wat betreft de manier waarop een ruimte kan worden aangepast.

Mirra:

In MAD waren we gasten, we bezaten de ruimte niet, maar in zekere zin waren we ook meer gericht op de kunstwerken. Hier heb ik het gevoel dat ik de ruimte bezit, alsof ik thuis ben… maar hier hebben we ook meer afleiding.

• Hoe was de samenwerking tussen de kunstenaars?

Elli:

Voor Globe Aroma is het een experiment om de kunstenaars zelf een nieuw samenwerkingsproject te zien creëren en uitvoeren. In onze organisatie werkt een kunstenaar in het atelier aan zijn/haar eigen praktijk of neemt deel aan een co-creatieproject dat door een andere kunstenaar wordt gefaciliteerd. Het is de eerste keer dat we de kunstenaars van het atelier de ruimte laten overnemen en gebruiken.

Het is een experiment met betrekking tot de autonomie en nabijheid van de kunstenaar. We zullen zien hoe onze atelierruimte na de tentoonstelling herboren wordt. Ik zie « On Proximity » als de baarmoeder van een nieuwe cultuur voor de werkruimte. Deze 10 kunstenaars zullen misschien deze nieuwe gewoonten dragen en ze vastleggen voor nieuwe kunstenaars die later zullen toetreden.

Fareed:

De grote uitdaging was het omgaan met de verschillende persoonlijkheden en de verschillen tussen (hun/onze) achtergronden. Maar ook het leren begrijpen van elkaar. De enige manier waarop we de tentoonstelling voor elkaar kregen was voor mij dat iedereen zich vrij en autonoom voelde. We waren niet gericht op het resultaat.

Mirra:

Door het proces ontwikkelden we onze eigen concepten en ideeën. Ik herinner me bijvoorbeeld een discussie met Egoo Dallas, WEEW en Tamila over hun werk. Zij werken rond de kindertijd, ze werken allemaal rond de kindertijd, vinden hun kinderverhalen.

Maria:

Als ik nu naar de ruimte kijk en nadenk over het proces, merk ik dat de ruimte werd geleid door een bepaalde persoonlijkheid en dat die de andere werken heeft beïnvloed. Ik weet niet of hij/zij zich daarvan bewust was of niet. Het was interessant voor mij omdat ons project is opgebouwd als een collectief kunstwerk. Ik vraag me af hoe de ruimte zou zijn als deze persoon niet bij het project betrokken was.

Fareed:

Voor mij beïnvloedt de kindertijd je kunst omdat het een eerste benadering van kunst is. Ik denk ook graag terug aan mijn verbeelding als kind. De kunstenaars hier zijn naar hun innerlijke demonen gegaan, naar de herinneringen uit hun kindertijd en ze hebben die weerspiegeld in deze collectieve ruimte.

Maria:

Ik zie ook een verband tussen de kindertijd en dit collectieve kunstwerk: als kind ken je elkaar niet, maar je speelt samen in de speeltuin.

Ik denk dat de speeltuin in zekere zin samenvat wat er gebeurde: momenten van samenwerking, momenten van overeenstemming of momenten van coördinatie. We zagen veel overlappingen, samengevoegde werken, … Ik zie het project niet als een project waar mensen samenwerken, maar meer als een project waar het eigenaarschap in vraag wordt gesteld. Ik zag mensen werken en beïnvloed worden door de nabijheid van elkaars kunstwerken.

Tegelijkertijd is het mooi om ieders stijl (zelfs van 3 kunstenaars) op elkaar te zien. De karakters van elke kunstenaar leven en bevinden zich in dezelfde ruimte.

• Hoe zie je de toekomst van dit werk?

Elli:

Zoals Fareed al zei is of moet dit een reizende ruimte zijn. Het doet me denken aan de Berlijnse muur. Er is de vrijheid om het werk van andere mensen door te geven.

We hebben nu 10 muren, als 10 bladen met onbeperkte mogelijkheden. We zien het als een levende ruimte die opnieuw georganiseerd kan worden.