Shilemeza Prins
De stille geluiden van de winternacht
Het fluitende hijgende geluid van iemand die ademen
Als iemand die kwaad is op de goden
Een nachtuil die geduldig wacht op een muis
En tussendoor haar droevige schemerlied laat horen
Ik luister naar Brussel met mijn ogen dicht
Strofe uit “Ik luister naar Brussel met mijn ogen dicht”
van Shilemeza Prins.
Volledig video van het gedicht
______________
“Ik ben Shilemeza Prins en ik leef. Als je meer wil weten, neem je maar contact op en dan hebben we een babbel.” is wat ze het liefst hier zou zien staan. Ze houdt van gezelligheid en wil daarom contact met haar gesprekspartners. Ze is ervan overtuigd dat je enkel met dit gevoel van nabijheid iets over de ander kan leren, en het is pas door iets te leren over de ander dat je iets leert over jezelf. Shilemeza’s warmte, haar liefde voor de wereld en haar positieve passie is iets wat je inderdaad beter zelf kan ervaren en wat via geschreven woord moeilijk te bevatten valt.
Het is dan ook toepasselijk dat Shilemeza Prins (afkomstig uit Zuid-Afrika, actief bij Globe Aroma sinds 2006) een woordkunstenaar is. Haar liefde voor taal is meteen ook de oorzaak van haar verbinding met Globe Aroma. Shilemeza’s moedertaal is namelijk Zuid-Afrikaans, verwant aan het Nederlands. Toen ze zestien jaar geleden in Brussel kwam wonen, was het Nederlands minder courant, ook in organisaties die samenwerkingen aanbieden aan nieuwkomers in België. Groot was haar vreugde toen ze een plek vond die door Nederlandstaligen werd ondersteund. Op die manier kon ze haar woordenspel in een verwante van haar eigen taal ten volle verder eren.
Die vreugde in haar manier van spreken, is ook een dagdagelijkse passie. In haar poëzie schrijft ze vaak over alledaagse zaken die ze tegenkomt en mooi vindt. Shilemeza schrijft heel erg vanuit haar buik met een positieve blik op de wereld. Dit positieve karakter in haar werk geeft namelijk energie. Wanneer mensen lachen vult die energie ook de ruimte en wordt die energie doorgegeven aan de medemens. Hiermee refereert Shilemeza naar Ubuntu, een concept uit Zuidelijk Afrika die “ik ben mens door de andere mens” betekent.
Maar daar stopt het niet. Ze is er namelijk van overtuigd dat het ook ons doel is als kunstenaar om kritiek te uiten en te vechten tegen onrechtvaardigheid. Vandaar dat in haar poëzie ook de maatschappij als thema wordt aangehaald. “Positief zijn is dan wel noodzakelijk, maar als er iets niet juist is moet het ook gezegd worden. We hebben die verantwoordelijkheid naar onze kinderen toe.”
Naast haar eigen experiment in taal is Shilemeza ook actief bij verschillende projecten in Globe Aroma. Ze is voornamelijk betrokken in de activiteiten van ESPACE FXMME. Daar heeft ze het gevoel dat iedereen, ongeacht achtergrond, status of leeftijd op gelijke voet met elkaar staat. Iedereen leert van iedereen, en is ook bereidwillig zich open te stellen om te leren. Een onderzoek in materie of techniek wordt dan door de verschillende deelnemers vanuit hun standpunt onderzocht en gedeeld. Zo wordt kennis van verschillende nationaliteiten aan elkaar overgedragen. Wanneer iemand zich niet op hetzelfde niveau begeeft dan de rest in de groep, gaan ze proberen die persoon eerst mee te nemen naar het niveau van de groep. Als dat dan niet mogelijk is gaat de groep zich aanpassen aan het niveau van de ene. Dat creëert een mooi evenwicht waarin niemand de bovenhand heeft.
Een project waar Shilemeza graag naar terugblikt is txt, is not written plain. Het project, geïnitieerd door kunstenaar Hana Miletić, resulteerde in een rondreizende tentoonstelling in Nederland en België waarbij textiel een centrale rol speelde. Hier leerde Shilemeza bijvoorbeeld over een typisch Georgische weeftechniek danzij Salome Grdzelischvili. Shilemeza’s bijdrage bestond er toen uit om gedichten te schrijven die het gevoel van textiel verwoorden. Haar poëzie werd dan voorgedragen door anderen die deelnamen aan het project en werd die gesproken tekst opgenomen om bij de installatie tentoon te stellen.
Wat hier het mooie aan is, is dat Shilemeza bij het schrijven van een gedicht zich de woorden niet wil toe-eigenen. Na het formuleren van de compositie stuurt ze haar werk terug de wereld in. Dit doet ze door het door de anderen – die haar oorspronkelijk inspireerden – te laten voorlezen. Op die manier belichaamt Shilemeza’s oeuvre genereus en vanuit het hart opnieuw de levensfilosofie Ubuntu.