Khoumri
Khoumri is van Marokkaanse afkomst, tekenen was hem altijd al gewoon, maar hij ontwikkelde een zeker ernst voor het middel tijdens een tekenwedstrijd tussen vrienden. Voordien stelde hij enkel het schrijven van verhalen in belang als middel voor zijn artestieke uitdrukking, geïnspireerd door levensgebeurtenissen, waar de ontdekking van de aanleg om beelden in potlood nauwkeurig te kunnen afwerke, toe deed om in gezaam met zijn aanleg voor literaire kunst, in zijn huidige visuele style resulteerde die hij gebruikt om een parallel gevoeligheid binnen zijn praktijk op te wekken.
Deze visuele dimensie lijkt op het eerste zicht goed samen gevat als surrealistisch van aard te zijn, onderdanig aan oer-onbewuste behoeften die via de kunst tot uitdrukking worden gebracht. Toch is dat niet helemaal het geval, want bij nadere beschouwing komen in zijn tekeningen steeds terugkerende symbolen naar voor die nieuwsgierigheid manen en die, wanneer gaarne verklaard, getuigen van een bedrevenheid in het dirigeren van beeldtaal naar eigen zin. Dit is niet altijd het geval geweest, voorafgaand aan zijn recente residentie in België en Globe Aroma, kende zijn tekenkunst een geschiedenis van autodidactische oefeningen, wat te merken is aan een bijna anders tijdige behandeling van de tekeningen die hij maakt, waar hij ze titelt, dateert, ondertekend en de bladen in hoezen zet.
Het is pas toen hij hier aankwam uit Marokko, dat het interpretatieve aspect in zijn potloodtekeningen opbloeide uit een formele en performatieve aanpak – die niettemin formatief was voor zijn creatieve uitdrukking, maar beperkend wegens een starende oordeel in zijn vorige verblijf – naar een gevoelige, meer intuïtieve manier van tekenen.
Wat zijn aanwezigheid in Globe Aroma betreft, resoneert de diversiteit van de gemeenschap met Taoufik’s poging om interpretaties toe te laten die geschikt zijn voor alle soorten blikken, in de hoop de wereld te bevrijden uit de klauwen van vooroordeel. “Dit is misschien de reden waarom de personages die ik portretteer zo androgyn lijken”, beziet Taoufik. Hij voegt eraan toe: “Door kunst te maken in een ruimte die gelijkheid boven alles stelt, kan ik eindelijk mijn ware ik zijn, wat een droom is die uitkomt”. Met behoud van de luciditeit die hij in zijn verleden heeft verworven, blijft hij zijn artistieke vaardigheid in het atelier verkennen, om samen met de wereld de scènes te ontraadselen die langs een mystieke esthetiek worden ontsloten.
EN
Khoumri is of Moroccan origin, he always had a habit for drawing, but developed a sincerity towards the technicity of the medium starting from a drawing competition between friends.
Prior to this he only gave real importance to his ability for writing stories, inspired by events of his life, but his newfound aptitude for rendering clean, polished works in pencil, in unison with his reverence for the literary art, resulted in the current visual style, which he employs to give a parallel sense within his practice.
This visual dimension seems at first being well summarized through being surrealist in nature, submissive to primal unconscious needs which are expressed through art. However not entirely so, for a closer look brings out reoccurring symbols throughout his drawings, evoking curiosity, that when readily granted an explanation, tell of an adeptness in conducting imagery to one’s own will instead. This has not always been the case as his drawing forewent a history of autodidactic exercise prior to his recent residency in Belgium and Globe Aroma, which can be recognized through an almost other timely tidiness in treating his works, sleeving the paper on which he dubs, dates and signs his unearthings.
It is when he arrived here from Morocco that the interpretative aspect in his pencil drawings flourished out of a formal and performative exposition–that nonetheless was formative to his creative graduation, yet restricting due to the glaring judgment in his previous localcy–to a gentler, more intuitive way of penciling.
As for his presence in Globe Aroma, the brim of diversity the community provides, resonates with Taoufik’s attempt to allow for interpretations suitable to gazes of every kind, with the hope of freeing the world from the clutches of prejudice. “This is perhaps the reason why the characters I portray seem so androgynous” Taoufik speculates, adding “Through making art in a space which upholds equality above all else, I can finally be my true self, which is a dream come true”. Maintaining the lucidity acquired from his past he continues exploring his artistic skill in the atelier, as to decrypt the scenes channeled through a mystical aesthetic together with the world.
