AFA goes to: Borda

In het Portugees betekent ‘Borda’ zowel borduursel, ornament, als grens, marge, datgene wat scheidt. Geografische en politieke grenzen creëren tegenstellingen: gastvrijheid en vijandigheid, autochtoon en allochtoon. Wie hoort erbij en wie wordt buitengesloten, wie heeft bestaansrecht? In figuurlijke zin betekent het woord ‘borda’ ook verbeelding, het vermogen om grenzen te overschrijden en te overstijgen.

Met een nieuwe generatie dansers vlecht choreografe Lia Rodrigues een poreus weefsel, met randen die rafelen, zweven en dansen. In haar typische stijl, vertrekkend vanuit de energie van het collectief, met eenvoudige materialen als textiel en plastic, creëert ze een uniek ballet tussen lichamen en materie waarvan alleen Rodrigues het recept lijkt te kennen. Lichamen klonteren samen, vormen kluwens en maken zich weer van elkaar los. Met grote zorg wordt wat gescheiden was terug samengebracht. Een aaneenschakeling van krachtige beelden en kleurrijke tableaus is het resultaat.

Rodrigues schenkt ons, na de gesmaakte grotezaalproducties Fúria en Encantado(Kunstenfestivaldesarts 2019 en 2022), opnieuw een deken van troost en hoop. Voor het eerst gaat ze met een nieuwe creatie in première in Brussel, ter afsluiting van de 30ste festivaleditie.

meeting @ Globearoma —> 18:30